Pęknięta płytka? Nie szkodzi.
Płytki ceramiczne, pomimo wysokiej trwałości, również ulegają uszkodzeniom. Najczęściej są one spowodowane upadkiem ciężkiego przedmiotu. Niekiedy przyczyną jest nierównomierne rozprowadzenie zaprawy klejącej, zbyt małe szczeliny między płytkami lub rozszerzalne podłoże. Wymiana uszkodzonej płytki nie jest jednak trudna i można podjąć się jej samodzielnie. Najlepiej, jeśli mamy zapasowe kafelki z danej kolekcji płytek, ponieważ dobranie nowych, które miałyby ten sam odcień i wzór jest bardzo trudne. Narzędzia, których będziemy potrzebować to młotek, przecinak, szpachla oraz klej i fuga.
Wybór zaprawy klejącej
Zaprawy do płytek dzielimy na cementowe, dyspersyjne oraz kleje żywiczne. Najbardziej popularne są zaprawy cementowe, które nadają się do większości okładzin. Przed przystąpieniem do pracy musimy sprawdzić, czy nasze płytki nie wymagają użycia specjalnej zaprawy. Do gresu używamy kleju przeznaczonego do dużych i ciężkich płyt, dzięki któremu nie będzie on narażony na przesuwanie. Ponadto kleje do gresu mają wydłużony czas schnięcia, co znacząco ułatwia równomierne pokrycie płytki. Wybierając klej musimy zwrócić uwagę na jego przyczepność oraz odkształcalność. Należy również sprawdzić na jakie podłoże można zastosować daną zaprawę. Na równe powierzchnie wystarczające będą kleje cienkowarstwowe, przy nierównym podłożu oraz płytkach o mocno profilowanym spodzie używamy kleju grubowarstwowego. W przypadku, kiedy posiadamy ogrzewanie podłogowe musimy zastosować zaprawę o wysokiej elastyczności oraz przyczepności. Jeżeli zależy nam na czasie, dobrym wyborem będzie zaprawa szybkoschnąca, która wiąże się już po 4 godzinach.
Przygotowanie podłoża
Pracę rozpoczynamy od usunięcia fugi z uszkodzonej płytki. Wykonujemy to za pomocą przecinaka, rylca, wiertarki lub szlifierki z nakładką frezującą. Następnie rozbijamy płytkę, uderzając młotkiem w jej środkową część, tak by nie uszkodzić sąsiadujących płytek, po czym usuwamy rozbite części. W kolejnym kroku skuwamy lub usuwamy szlifierką starą zaprawę z podłoża oraz czyścimy zabrudzenia szczotką lub odkurzaczem. Jeżeli istnieją ubytki, uzupełniamy je przy pomocy zaprawy wyrównującej.
Przyklejanie płytki
Zaleca się klejenie płytek tzw. metodą kombinowaną, polegającą na naniesieniu zaprawy (kleju) zarówno na płytkę, jak i na uprzednio przygotowane podłoże. Następnie przy użyciu pacy ząbkowanej należy ją równomiernie rozprowadzić i wyprofilować, tak, aby zapobiec powstawaniu wolnych przestrzeni w warstwie kleju pod płytką, dzięki czemu zachowamy równomierny rozkład naprężeń, a co za tym idzie – odporność na punktowe obciążenie mechanicznie.
Grubość warstwy kleju i wielkość zębów na pacy dobieramy do wielkości płytek, a także zaleceń producenta zaprawy klejowej.
Nakładanie fugi
Kiedy płytka jest już dobrze zamocowana, usuwamy krzyżyki dystansowe oraz resztki kleju, po czym przystępujemy do nałożenia fugi do płytek. Rozrabiając fugę musimy stosować się ściśle do zaleceń producenta, w przeciwnym razie może dojść do zmiany koloru spoiny oraz jej pękania. Zaprawę rozprowadzamy szpachelką lub pacą, najpierw ukośnie, potem prostopadle do krawędzi płytek. Następnie usuwamy nadmiar fugi, a po jej przeschnięciu, za pomocą szpatułki, nadajemy spoinom lekko wklęsły kształt. Kolorowe fugi przecieramy gąbką o jednakowej wilgotności oraz w tym samym czasie, aby nie doszło do zmiany barwy.
